dać poznać

См. также в других словарях:

• dać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dawać{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}buzi dać; ja ci [wam] dam; nie dać [nie zapłacić] (złamanego) grosza [centa]; nie dać {{/stl 7}}{{stl 8}}{czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}}poznać po sobie;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• poznać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. poznawać (się) {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dać {{/stl 7}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}{{stl 7}}poznać po sobie; mieć przyjemność znać [poznać, spotkać, widzieć, słyszeć i in.] {{/stl 7}}{{stl 8}}{kogoś, coś}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… …   Słownik frazeologiczny

• poznać — 1. Ktoś kogoś nie poznaje a) «ktoś udaje, że kogoś nie zna, nie zauważa»: Przecież to ty, chciałbym zawołać, byłeś moim wiernym odbiciem, towarzyszyłeś mi tyle lat, a teraz nie poznajesz mnie! B. Schulz, Sanatorium. b) «ktoś dostrzega w kimś… …   Słownik frazeologiczny

• poznać — dk I, poznaćznam, poznaćznasz, poznaćznają, poznaćznaj, poznaćznał, poznaćznany poznawać ndk IX, poznaćznaję, poznaćznajesz, poznaćwaj, poznaćwał, poznaćwany 1. «przeniknąć coś myślą, uświadomić sobie związki, zależności między elementami czegoś; …   Słownik języka polskiego

• dać się — 1. Dać się lubić «być miłym, zasługiwać na sympatię»: Waluś prędko oswoił się z internatem. Był miłym dzieckiem, dawał się lubić. I. Newerly, Pamiątka. 2. Dać się poznać jako ktoś «okazać się jakimś»: Bronisław Czech, urodzony w 1908 roku w… …   Słownik frazeologiczny

• nie dać — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czegoś} {{/stl 8}}poznać po sobie {{/stl 13}}{{stl 7}} nie uzewnętrznić czegoś, nie pozwolić, żeby ktoś się czegoś domyślił : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zależało jej na nim, ale nie dała tego poznać po sobie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• poznanie — n I 1. rzecz. od poznać Poznanie miasta, kraju. Poznanie nowych ludzi, przyjaciół. ◊ Dać coś do poznania «uświadomić coś komuś, pozwolić się czegoś domyślić; dać poznać» ◊ Ktoś się zmienił, coś się zmieniło nie do poznania «ktoś się zmienił tak,… …   Słownik języka polskiego

• odsłonić — dk VIa, odsłonićnię, odsłonićnisz, odsłonićsłoń, odsłonićnił, odsłonićnięty odsłaniać ndk I, odsłonićam, odsłonićasz, odsłonićają, odsłonićaj, odsłonićał, odsłonićany 1. «uczynić widocznym; odkryć, obnażyć, pokazać» Odsłonić zęby w uśmiechu.… …   Słownik języka polskiego

• mina — I ż IV, CMs. minie; lm D. min «wyraz twarzy, układ rysów wyrażający czyjś chwilowy nastrój, odzwierciedlający czyjeś usposobienie lub nadający komuś jakiś wygląd, pozory kogoś, czegoś» Wesoła, figlarna, zadowolona, zuchowata, bohaterska,… …   Słownik języka polskiego

• poszczycić się — dk VIa, poszczycić sięcę się, poszczycić sięcisz się, poszczycić sięszczyć się, poszczycić sięcił się książk. «dać poznać, że się jest dumnym z czegoś, ujawnić to, co przynosi zaszczyt, pochwalić się» Chciała się poszczycić dziećmi. Niejeden… …   Słownik języka polskiego